przestraszyć

przestraszyć
przestraszyć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIa, przestraszyćszę, przestraszyćszy, przestraszyćszony {{/stl_8}}{{stl_7}}'sprawić, że ktoś się zlęknie, wystraszy; wywołać u kogoś lęk, przestrach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyskoczył zza rogu i śmiertelnie mnie przestraszył. Przestraszony chłopczyk. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • przestraszyć — dk VIb, przestraszyćszę, przestraszyćszysz, przestraszyćstrasz, przestraszyćszył, przestraszyćszony rzad. przestraszać ndk I, przestraszyćam, przestraszyćasz, przestraszyćają, przestraszyćaj, przestraszyćał, przestraszyćany «spowodować, że ktoś… …   Słownik języka polskiego

  • przestraszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wpaść w popłoch, nagły lęk; przerazić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestraszyć się pioruna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poprzestraszać — dk I, poprzestraszaćam, poprzestraszaćasz, poprzestraszaćają, poprzestraszaćaj, poprzestraszaćał, poprzestraszaćany «przestraszyć większą liczbę osób (zwierząt), przestraszyć kolejno, jedne po drugich» Poprzestraszać dzieci. Poprzestraszane przez …   Słownik języka polskiego

  • nastraszyć — dk VIb, nastraszyćszę, nastraszyćszysz, nastraszyćstrasz, nastraszyćszył, nastraszyćszony «sprawić, że ktoś dozna uczucia strachu; przestraszyć» Nastraszyć dziecko w ciemnym pokoju. nastraszyć się «doznać uczucia strachu; przestraszyć się»… …   Słownik języka polskiego

  • przerazić — dk VIa, przerazićrażę, przerazićzisz, przerazićraź, przerazićził, przerazićrażony przerażać ndk I, przerazićam, przerazićasz, przerazićają, przerazićaj, przerazićał, przerazićany «mocno przestraszyć; przejąć lękiem» Przerazić kogoś swoim wyglądem …   Słownik języka polskiego

  • strwożyć — dk VIb, strwożyćżę, strwożyćżysz, strwóż, strwożyćżył, strwożyćżony «wzbudzić w kimś trwogę, przestraszyć, przerazić, zatrwożyć» Nagły hałas strwożył zebranych. Strwożone dziecko. strwożyć się «doznać trwogi; przestraszyć się, przerazić się,… …   Słownik języka polskiego

  • wystraszyć — dk VIb, wystraszyćszę, wystraszyćszysz, wystraszyćstrasz, wystraszyćszył, wystraszyćszony rzad. wystraszać ndk I, wystraszyćam, wystraszyćasz, wystraszyćają, wystraszyćaj, wystraszyćał, wystraszyćany 1. «nabawić kogoś strachu; przestraszyć» Nagły …   Słownik języka polskiego

  • zatrwożyć — dk VIb, zatrwożyćżę, zatrwożyćżysz, zatrwożyćtrwóż, zatrwożyćżył, zatrwożyćżony rzad. zatrważać ndk I, zatrwożyćam, zatrwożyćasz, zatrwożyćają, zatrwożyćaj, zatrwożyćał, zatrwożyćany, książk. «przejąć kogoś trwogą, lękiem, zaniepokoić, przerazić …   Słownik języka polskiego

  • stulić — uszy «stać się potulnym, pokornym; przestraszyć się»: Z pośpiechem wybiegłem z tłumu. Między nami a nimi była wolna przestrzeń, jakieś trzydzieści metrów trzeba było przejść przez pusty plac. Najpierw – to pamiętam – dostałem kopniaka, uszy… …   Słownik frazeologiczny

  • stulać — Stulić uszy «stać się potulnym, pokornym; przestraszyć się»: Z pośpiechem wybiegłem z tłumu. Między nami a nimi była wolna przestrzeń, jakieś trzydzieści metrów trzeba było przejść przez pusty plac. Najpierw – to pamiętam – dostałem kopniaka,… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”